- sentenciar
- sentenciar
Se conjuga como: cambiarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:sentenciar
sentenciando
sentenciadoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.sentencio
sentencias
sentencia
sentenciamos
sentenciáis
sentenciansentenciaba
sentenciabas
sentenciaba
sentenciábamos
sentenciabais
sentenciabansentencié
sentenciaste
sentenció
sentenciamos
sentenciasteis
sentenciaronsentenciaré
sentenciarás
sentenciará
sentenciaremos
sentenciaréis
sentenciaránsentenciaría
sentenciarías
sentenciaría
sentenciaríamos
sentenciaríais
sentenciaríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he sentenciado
has sentenciado
ha sentenciado
hemos sentenciado
habéis sentenciado
han sentenciadohabía sentenciado
habías sentenciado
había sentenciado
habíamos sentenciado
habíais sentenciado
habían sentenciadohabré sentenciado
habrás sentenciado
habrá sentenciado
habremos sentenciado
habréis sentenciado
habrán sentenciadohabría sentenciado
habrías sentenciado
habría sentenciado
habríamos sentenciado
habríais sentenciado
habrían sentenciadoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.sentencie
sentencies
sentencie
sentenciemos
sentenciéis
sentenciensentenciara o sentenciase
sentenciaras o sentenciases
sentenciara o sentenciase
sentenciáramos o sentenciásemos
sentenciarais o sentenciaseis
sentenciaran o sentenciasensentenciare
sentenciares
sentenciare
sentenciáremos
sentenciareis
sentenciarenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
sentencia
sentencie
sentenciemos
sentenciad
sentencien
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.